ഇനി ഒട്ടു നേരം ഇരിക്കട്ടെ ഞാനെന്‍റെ

സ്വപ്നങ്ങള്‍ മരിച്ചു വീണോരെന്‍ സപ്രമഞ്ചകട്ടിലില്‍

ഇനിയില്ല എനിക്കേറെ നേരമിവിടെ ചടഞ്ഞിരിക്കാന്‍

ഇങ്ങെത്തി യല്ലോ അസ്തമയ സൂര്യന്‍

പ്രഭാതത്തിലോളി മിന്നിയ സ്നേഹത്തണല്‍

മധ്യാഹ്നവെയിലില്‍ കരിഞ്ഞു പോയതെന്തേ

അറിഞ്ഞതേയില്ല ഞാന്‍ പ്രപഞ്ച സത്യങ്ങളില്‍-

പെട്ട് പിടഞ്ഞു മരിച്ചോരെന്‍ സ്നേഹസങ്കല്‍പ്പങ്ങളെ

ഇനി മുറുക്കട്ടെ  ഞാന്‍ കബന്തങ്ങള്‍ നിറചോരെന്‍ ഭാണ്ഡം

അനന്തരം യാത്രാ മൊഴിചൊല്ലട്ടെ നാളിതു വരെ-

കാത്തൊരീ കല്‍ചുമരുകളോട് ,

അവര്‍ മാത്രമല്ലയോ എന്നന്തരംഗത്തിലെ –

അന്ത സങ്കര്‍ഷന്‍ങള്‍ ‘’തിരിച്ചറിഞ്ഞോര്‍ ‘' !!!