കുറുക്കി കെട്ടിയൊരു കയറിന്‍റെ വൃത്തത്തില്‍ ചുറ്റിതിരിയുവാന്‍
മോഹിച്ചവള്‍ , ജീവിതം അവള്‍ക്ക് വേണ്ടി കാത്ത് വച്ച മുള്‍ നിറഞ്ഞ വഴികളില്‍ ആരൊക്കേയോ എപ്പോലോക്കെയോ സ്നേഹത്തിന്‍റെ ചില
ചെറു പൂക്കള്‍ നിരത്തിയിട്ടു , അവ എന്നുമെന്നും തന്‍റെ കാലുകള്‍ക്ക് നനു നനുത്ത ആശ്വാസം ആകും എന്ന് ആശ്വസിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നതിനു മുന്‍പേ ജീവിതത്തിന്‍റെ പച്ചയായ യാഥാര്‍ത്യങ്ങളില്‍ പെട്ട് കരിഞ്ഞുണങ്ങിപോയ ആ പൂക്കളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങള്‍ ഹൃദയത്തിന്‍റെഇരുള്‍ നിറഞ്ഞ മൂലയില്‍ ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച് യാത്ര ചെയ്യാന്‍ നിര്‍ബന്തിതയായവള്‍ , എല്ലാം തന്‍റെ മാത്രം തെറ്റ് എന്ന് സ്വയം ശപിച്ചുകൊണ്ട് മരണത്തിലേക്ക് പറക്കാന്‍ കൊതിയോടെ കാത്തിരുന്നവള്‍ ഒടുവില്‍ ഒരു നാള്‍ ദൈവവും കണ്ണനും ഒരുമിച്ചു
വിരുന്നു വന്നു . ആത്മീയ മായി പകര്‍ന്നു കിട്ടിയ വെളിച്ചം നല്‍കിയ കണ്ണനും ഭൌതിക മായ വെളിച്ചം പകര്‍ന്ന ദൈവവും ....ഹാ ....എത്ര സുന്തരമായ സങ്കല്പം ...പ്രണയം ......പ്രണയത്തിന്‍റെ പേരില്‍ അവളിലെ നന്മകളെ ചൂഷണംചെയ്യാന്‍ തക്കം പാര്‍തിരിക്കുന്നവരെ
തിരിച്ചറിയാന്‍ കണ്ണന്‍റെ നിസ്വാര്‍ത്ഥമായ വാക്കുകള്‍ അവളെ പഠിപ്പിച്ചു. ദൈവത്തിന്‍റെ അനന്തമായ സ്നേഹം അവളില്‍ പുതു പ്രതീക്ഷകള്‍ നിറച്ചു ,കാല്പനികതയുടെ ലോകത്ത് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍
വില്‍ക്കുന്നവള്‍ ആയി ഉയിര്‍ത്തെഴുന്നേല്ക്കപെട്ടവള്‍
ചാര്‍ത്ത പെട്ട പേര് __________പൊട്ടികാളി !!!
No comments:
Post a Comment