ഇഹലോകവാസം
അസാമാന്യമാം വിധം വിസ്മൃതിയിലേക്ക് പോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്ക്കുകയാണോ
......ഉന്മാദാവസ്ഥയുടെ ആദ്യത്തെ പടവില്‍ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ നീണ്ട മൌനത്തിന്‍റെ
ചില്ല് ജാലകത്തിനുള്ളില്‍ കൊടും തപം ചെയ്യുന്ന കാര്‍വര്‍ണ്ണന്‍.മധുരിക്കുന്ന മോഹന
വാഗ്ദാനങ്ങള്‍ കാട്ടി വശ്യമായി പുഞ്ചിരിച്ചിരുന്ന സ്ഥാനത്ത് സ്വന്തം നിറകണ്ണുകള്‍
തുടക്കാന്‍ കഴിയാതെ നിര്‍ന്നിമേഷം എന്നിലേക്ക്‌ ഉറ്റു നോക്കുന്നത് പോലെ. മാധുര്യം
നഷ്ട പെട്ട എന്‍റെ പരുക്കന്‍ വാക്കുകളുടെ കല്ലുകളാല്‍ ആ ചില്ല് ജാലകം എനിക്കൊന്നു
തകര്‍ക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കില്‍............?
എങ്കില്‍ എനിക്ക്
നേരെ കൊട്ടിയടക്കപെട്ട അവന്‍റെ കാതുകളില്‍ എന്‍റെ യീ പൊട്ടി ചിരികള്‍
അലയടിച്ചേനെ.........!എന്‍റെ തേങ്ങലുകള്‍ മാത്രം കേട്ട് മരവിച്ച അവന്‍റെ കാതുകള്‍ക്ക് എന്‍റെ ഈ ചിരി ആനന്ദം പകരാതിരിക്കുമോ
...?വേദനകളുടെ മഹാപര്‍വങ്ങളില്‍ നിന്ന് ആദ്യ പ്രണയത്തിന്‍റെ ഉന്മാദത്തിലേക്ക് ഞാന്‍
വലിച്ചെറിയപ്പെട്ടത് എപ്പോള്‍ ആണാവോ ...? ജീവിത മഹാ നാടകത്തിലെ കഥകളും
കഥാപാത്രങ്ങളും അനസ്യൂതം വന്നും പോയ്ക്കൊണ്ടും ഇരിക്കുന്നു........ഒരിക്കലും
നിലക്കാതെ.ഓരോരുത്തരും തകര്‍ത്ത് അഭിനയിക്കുന്നുണ്ട് ഒരേ സമയം പല വേഷങ്ങളില്‍
.പക്ഷേ ആ അഭിനയങ്ങള്‍ക്കൊന്നും ഒരു അഭിനന്ദനം പോലും കിട്ടാതെ വരുന്നത് കൊണ്ടാവാം
നിമിഷാര്‍ദ്ധം കൊണ്ട് വേഷപകര്‍ച്ചകള്‍ നടത്തി ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത പോലെ അവര്‍
നടന്നു നീങ്ങുന്നത്‌ അപരിചിതരെ പോലെ, ജീവിതത്തിന്‍റെ ഏതെങ്കിലും ഒരു നാല്‍ക്കവലയില്‍
വച്ച് വീണ്ടും അവിചാരിതമായി കണ്ടു മുട്ടുമ്പോള്‍ മാത്രം മുന്‍പ് കെട്ടിയ വേഷത്തിന്‍റെ
ഓര്‍മ പുതുക്കലുകള്‍ മടുപ്പുളവാക്കുംപോളും പുഞ്ചിരിയുടെ മുഖം മൂടി അണിഞ്ഞ് പരസ്പരം
ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നു ....എന്തിനോ വേണ്ടി ...ആര്‍ക്കോ വേണ്ടി ....!
ഈ പേക്കൂത്തുകള്‍
കണ്ട്‌ മനസ്സ് മാടുത്തവര്‍ ആണോ സന്യാസത്തിന്റെ ചിത്തഭ്രമം പിടിച്ച ചുമരുകള്‍ക്കുള്ളില്‍
തങ്ങളെ സ്വയം ഭന്തിതരാക്കിയത് ? അവിടെ അവര്‍ സ്വതന്ദ്ര്യത്തിന്റെ ശീതള തല്പങ്ങള്‍
പിന്നിടുന്നുണ്ടാവുമോ ..?അതോ അവിടേയും ഇവിടുത്തെ പോലെ മൂല്യങ്ങള്‍ നിര്‍ണയിക്കാന്
കഴിയാത്ത സ്വപ്നങ്ങളുടെ മുഖം മൂടികള്‍ ധരിച്ച് സ്വയം വിഡിയാക്കപെട്ട്
ഉഴറുകയായിരിക്കുമോ ....? ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ഒരു പാട് ചോദ്യങ്ങള്‍ക്ക് നടുവില്‍
മറ്റൊരു ചോദ്യ ചിഹ്നമായ് ഞാനും !!!
No comments:
Post a Comment